Έλεος πια!!!! Αυτές οι απεργίες, ρε παιδιά, μου έχουν σπάσει τα νεύρα πια! Έχει καταντήσει εντελώς γελοίο το ζήτημα πια μ' αυτούς εκεί στη ΔΕΗ... Ξυπνάνε ένα ωραίο πρωινό, σκέφτονται "-τί να κάνω σήμερα για να με μισήσει ολόκληρη η χώρα μου....;" "-Α! Το βρήκα! Θα κόψω το ρεύμα! Ήταν τόσο πασιφανές και φυσικά το πιο σωστό να κάνω αφού όλοι θα με προσέξουν έτσι! Όλοι θα με παρακαλάνε να τους δώσω ρεύμα... give it to me baby... please...."
Και φυσικά το κάνουνε, βυθίζουν τη χώρα στη μαύρη άβυσσο, προκαλούν τόσες ζημιές αλλά το χειρότερο είναι ότι προκαλούν τραυματισμούς και ίσως θανάτους συνανθρώπων τους... Πώς είναι συνατόν αυτό, σκέφτομαι... Δε νιώθουν τίποτα εκεί μέσα τους; Τί γίνεται πια;
Θα γυρίσουν, βέβαια, να μου πούνε ότι φταίει η κυβέρνηση με τα πράγματα που κάνει. Τί τα θέλει τα ασφαλιστικά τώρα και τα φέρνει στη Βουλή; Καλά δεν ήμασταν; Αλλά αφού το θέλει η κυβέρνηση, τότε θα έχει τον πόλεμο που αποζητά με τα νέα μέτρα της για το ασφαλιστικό. Αγώνας, επανάσταση, ρήξη με την αντιλαϊκή πολιτική και επομένως απεργίες και δε ξέρω και 'γω τί άλλο...
ΩΡΑΙΑ! Μια χαρά! Θέλει κάποιος να κάνει την απεργία του, η οποία άλλωστε είναι ένα αναφαίρετο και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά του; Να την κάνει ο άνθρωπος! Αλλά αναρωτιέμαι, τί θεωρεί ο κάθε τέτοιος άνθρωπος πιο σημαντικό, την σύνταξή του, τη δουλειά του, τη χώρα του, τον συνάνθρωπό του, τη γυναίκα του, το παιδί του, το σπίτι του, τα όνειρά του....; Τί; Διότι, κάνοντας τέτοια πράγματα, προκαλεί τόσο κακό, τόση ζημιά γύρω του που δε μπορώ να το χωνέψω ότι δε νοιάζονται καθόλου για αυτά που προκαλούν! Πώς βάζεις το χέρι σου και κατεβάζεις έναν διακόπτη απ' τον οποίο εξαρτάται η δουλειά κάποιου άλλου ανθρώπου, η υγεία ή ακόμα και μια ζωή;
Αν π.χ. ο Κώστας, που είναι εργαζόμενος στη ΔΕΗ, συμμετέχει στην απεργία, κατεβάζει τον διακόπτη και στερεί το ρεύμα απο τόσο κόσμο, γυρίσει σπίτι του μια μέρα και δει την γυναίκα του και το παιδί του στο πάτωμα να κείτονται επειδή κάτι άσχημο τους συνέβη και λόγω μιας απεργίας, π.χ. των εργαζομένων στις τηλεπικοινωνίες που έχουν "κατεβάσει" όλο το σύστημα, δεν κατάφεραν να ειδοποιήσουν για βοήθεια, πώς θα νιώσει; Θα έχει το δικαίωμα να πει κάτι; Να ζητήσει εξηγήσεις;
Ή ακόμα, αν εγώ είμαι τραυματιοφορέας και απεργήσω όταν ο αγαπητός Κωστής χρειαστεί βοήθεια, τί θα κάνει τότε; Θα του δώσει κάποιος άλλος την βοήθεια που χρειάζεται γιατί είμαστε άνθρωποι και οι άνθρωποι αυτό κάνουν, αλληλοστηρίζονται, όταν βέβαια μπορούνε, όχι όπως στην περίπτωση του Κώστα στην οποία δε μπορεί να μας δώσει άλλος ρεύμα... παρά μόνο ο Κώστας και οι συνάδελφοί του στη ΔΕΗ...
Με την ίδια λογική, θα πρέπει να απεργούν μαζικά και οι αστυνομικοί όποτε τους καπνίσει ή όποτε ζοριστούν, ακόμα και αν με τις πράξεις αφήνουν τους κακοποιούς να σκοτώνουν και να κλέβουν μπροστά στα μάτια τους;
Θα ήθελα πάρα πολύ ο αγαπητός Κώστας και όλοι οι συνάδελφοί του να καθίσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου ώστε να καταδικαστούν για αδικήματα όπως ο φόνος με πρόθεση, η πρόκληση καταστροφών με πρόθεση, εχθροί της χώρας!
Το δικαίωμα στην απεργία υπάρχει και θα υπάρχει και είναι ένα εργαλείο για να βρείς το δίκιο σου όταν νιώθεις την καταπίεση, αλλά χάνεις κάθε δίκιο όταν με την απεργία σου προκαλείς τόσο κακό. Είναι άλλο πράγμα να δυσχεράνεις τη λειτουργία κάποιων θεσμών, κάποιων διαδικασιών, ασχολιών κτλ διατηρώντας πάντα μια δικλείδα ασφαλείας, μια δικλείδα ανθρωπιάς και άλλο να παγώνεις εντελώς όλες αυτές τις λειτουργίες....
κουραστηκα...
